دل شکستگی

روزگار بده شده است, ولی انگار ما داریم از روزگار بدتر میشویم!

سینه هایمان را از غرور پر کرده ایم و داشته هایمان را با ناز به هم نشان میدهیم! 

امروز دوباره دیدمش... همان زن همیشگی... گوشه ی خیابان نشسته بود و از سرما به خود میلرزید...

ولی به جای یک دست نگاهان تحقیر آمیز هر رهگذری را باید تحمل میکرد, به دست مادرانی که بچه هایشان را دور میکنند نگاه میکرد, و در جواب تحقیر های این آن چیزی نمی گفت...خدا می داند دلش در چه حال است!

امروز دلم به حال خودم سوخت... انسانیت من کجا رفته است...